در سی ویکم شهریور ماه ۱۳۵۹، عراق با طرح ریزی، آمادگی قبلی و بررسی های گوناگون در مورد نیروهای مسلح خود و آشنا بودن به شرایط داخلی آن زمان ایران، حمله همه جانبه ای را بر ضد جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد. در جبهه دریا، برتری با نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود. در ۶ آذر ۱۳۵۹ نیروی دریایی برای بالا بردن روحیه رزمندگان در دیگر جبهه ها و برای زدن چند ضربه مهلک بر پیکره اقتصادی عراق، عملیات مهم و بزرگ مروارید را اجرا کرد. یکی از اهداف اصلی این عملیات، تسخیر دو سکوی مهم نفتی عراق یعنی سکوی البَکر و اَلْاُمیّه و انهدام تأسیسات بسیار مهم این دو سکو بود. پس از این عملیات، عملاً این دو سکوی نفتی که از نظر صادرات نفت عراق بسیار بااهمیت بودند، کاملاً بی استفاده ماند و افزون بر این، اهداف عراق در راه استفاده اطلاعاتی و عملیاتی از آنها از بین رفت. در این عملیات، واحدهای شناور، تکاوران، تفنگ داران، واحدهای هوادریا و غواصان، در عملیاتی ده ساعته، موفق به تصرف این دو سکو شدند..